Wednesday، ۲۸ Shahrivar ۱۴۰۳
نقره در جواهرسازی و صنایع مختلف به دو صورت اصلی بهکار برده میشود: نقره خالص و نقره استرلینگ. هرکدام از این انواع ویژگیها و کاربردهای منحصربهفردی دارند. در ادامه، به بررسی تفاوتهای اصلی بین نقره خالص و نقره استرلینگ میپردازیم:
نقره خالص: نقره خالص که به عنوان نقره 999 یا 24 عیار نیز شناخته میشود، دارای خلوص 99.9 درصد است. به این معنا که تقریباً تماماً از نقره تشکیل شده و ناخالصیهای آن بسیار کم هستند.
نقره استرلینگ: نقره استرلینگ، که به نقره 925 نیز معروف است، از 92.5 درصد نقره خالص و 7.5 درصد سایر فلزات (معمولاً مس) تشکیل شده است. این ترکیب با اضافهکردن فلزاتی مانند مس، باعث افزایش مقاومت و دوام نقره میشود.
نقره خالص: خالص بودن نقره به این معناست که فلز نرم و انعطافپذیر است. این ویژگی باعث میشود نقره خالص در برابر خراش، خمشدگی و تغییر شکل حساستر باشد. به همین دلیل، کمتر در ساخت جواهرات یا وسایلی که نیاز به دوام دارند استفاده میشود.
نقره استرلینگ: وجود 7.5 درصد فلزات دیگر (اغلب مس) در ترکیب نقره استرلینگ باعث میشود این نوع نقره بسیار سختتر و مقاومتر از نقره خالص باشد. به همین دلیل، نقره استرلینگ گزینهای ایدهآل برای ساخت جواهرات، ظروف نقره، و اشیای زینتی است.
نقره خالص: درخشش نقره خالص بیشتر و درخشانتر است. این نقره به دلیل خلوص بالا، سطحی صاف و براق دارد که زیبایی منحصربهفردی به آن میبخشد.
نقره استرلینگ: نقره استرلینگ نیز براق و درخشان است، اما درخشش آن ممکن است کمی کمتر از نقره خالص باشد. بهمرورزمان نیز ممکن است به دلیل وجود فلزات دیگر (مانند مس) در ترکیب آن، دچار تیرگی (تارنس) شود.
نقره خالص: نقره خالص به دلیل درصد بسیار کم ناخالصیها، در برابر اکسیداسیون و تیرگی مقاومتر است. این به این معناست که نقره خالص دیرتر از نقره استرلینگ تیره میشود.
نقره استرلینگ: نقره استرلینگ به دلیل وجود مس در ترکیب آن، بهمرورزمان ممکن است در تماس با هوا و رطوبت دچار تیرگی و اکسیداسیون شود. بااینحال، این تیرگی با روشهای سادهای مانند تمیزکردن با پارچههای مخصوص نقره قابلبرطرفکردن است.
نقره خالص: به دلیل نرمی و انعطافپذیری بالا، نقره خالص بیشتر در کاربردهای صنعتی مانند تولید قطعات الکترونیکی، آینهها، و وسایل دکوری استفاده میشود. در جواهرسازی نیز گاهی برای پوشش و روکشی بر روی جواهرات بهکار میرود.
نقره استرلینگ: نقره استرلینگ به دلیل استحکام و دوام مناسب، بیشترین استفاده را در ساخت جواهرات (مانند انگشتر، دستبند، گردنبند)، ظروف نقرهای، و لوازم زینتی دارد. مقاومت بالای آن در برابر ضربه و تغییر شکل، باعث محبوبیت این نوع نقره در ساخت محصولات باکیفیت شده است
نقره خالص: به دلیل خلوص بالاتر، نقره خالص معمولاً گرانتر از نقره استرلینگ است. اما به دلیل کاربرد محدود در جواهرسازی، کمتر از نقره استرلینگ خریدوفروش میشود.
نقره استرلینگ: نقره استرلینگ به دلیل وجود فلزات دیگر در ترکیب خود، قیمت پایینتری نسبت به نقره خالص دارد. همچنین به دلیل کاربردهای گستردهتر در جواهرسازی و ساخت اشیای زینتی، بیشتر در بازار موجود است.
نقره خالص: معمولاً با علامت "999" یا "999 Silver" نشانگذاری میشود که نشاندهنده خلوص 99.9 درصد است.
نقره استرلینگ: با علامت "925" یا "Sterling Silver" نشانگذاری میشود. این نشان نشاندهنده وجود 92.5 درصد نقره خالص در ترکیب آلیاژ است.
نقره خالص: به دلیل مقاومت بیشتر در برابر اکسیداسیون، نیاز به مراقبت کمتری دارد. بااینحال، نقره خالص بهراحتی خراشیده و تغییر شکل میدهد، بنابراین باید با دقت با آن برخورد شود.
نقره استرلینگ: برای جلوگیری از تیرگی و حفظ درخشندگی، باید بهصورت دورهای تمیز شود. استفاده از پارچههای مخصوص نقره و محلولهای ضد تیرگی به حفظ زیبایی این نوع نقره کمک میکند.
نقره خالص دارای درخشش و خلوص بالا، اما نرم و حساس است. بیشتر در کاربردهای صنعتی و پوششی مورداستفاده قرار میگیرد.
نقره استرلینگ دارای مقاومت و استحکام بیشتر، اما با خطر تیرگی همراه است. این ویژگیها آن را به گزینهای ایدهآل برای ساخت جواهرات و اشیای زینتی تبدیل میکند.
با توجه به این تفاوتها، انتخاب بین نقره خالص و نقره استرلینگ به کاربرد موردنظر و میزان حساسیت شما به ظاهر و استحکام جواهرات بستگی دارد.